Mahcur; Arapça kökenli bir kelimedir ve “kısıtlı” anlamına gelir. Emlak ve gayrimenkul terimi olarak ise mahcur; kendi adına işlem yapabilmesi mümkün olmayan, fiil ehliyeti sınırlanmış kişileri ifade eder. Örnek olarak vesayet altındaki kişiler, mahcur kabul edilir. Mahcur olarak kabul edilen kişiler, bir taşınmazın alım ya da satımını yapamazlar.

Türk Medeni Kanununun 470, 471 ve 472. maddelerinde mahcur yani kısıtlı kişilerle ilgili husus şu şekilde ele alınır:

Madde 470:

Küçük bireyler üzerindeki vesayet, ergin olmalarıyla kendiliğinden sona erer. Ancak bu bireylerin olgunluğuna mahkemece karar verilmişse mahkeme bu bireylerin hangi tarihte ergin olacağını ilan eder.

Madde 471:

Özgürlüğü bağlayıcı cezası bulunan kişilerin üzerindeki vesayet, hapis durumunun sona ermesiyle kendiliğinden ortadan kalkar.

Madde 472:

Diğer kısıtlılar üzerindeki vesayet, yetkili vesayet makamının kararıyla son bulur.